श्लोक 3 . 2

यापूर्वीच्या अध्यायात भगवद्गीतेचे प्रास्ताविक निवेदन म्हणून सांख्ययोग, बुद्धियोग, बुद्धीद्वारे इंद्रियनिग्रह, निष्काम कर्म आणि नवसाधकाची स्थिती इत्यादी विविध मार्गांचे वर्णन करण्यात आले आहे, पण या सर्वांची मांडणी पद्धतशीरपणे करण्यात आली नव्हती म्हणून आकलन किंवा बोध होण्यासाठी आणि आचरण करण्यासाठी या मार्गांची सुसंबद्ध मांडणी आवश्यक होती. यास्तव वरकरणी गोंधळात टाकणाऱ्या या गोष्टींचे स्पष्टीकरण अर्जुनाला हवे होते, ज्यामुळे सर्वसाधारण लोकही विपऱ्यास न करता त्यांचा स्वीकार करू शकतील. शब्दांची फसवणूक करून अर्जुनाला गोंधळात टाकावे हा जरी श्रीकृष्णांचा उद्देश नव्हता तरी अर्जुनाला कृष्णभावनेची पद्धती म्हणजे निष्क्रियता की सक्रिय सेवा आहे हे समजू शकले नाही. दुसऱ्या शब्दात सांगावयाचे झाल्यास गांभीर्याने आणि प्रामाणिकपणे भगवद्गीतेचे रहस्य समजून घेणाऱ्या सर्व विद्यार्थ्यासाठी अर्जुन आपल्या प्रश्‍नांद्वारे कृष्णभानेचा मार्ग मोकळा करीत आहे.